велам личиш на неделно утро
и сончево да ме грее, и ме боли 
потсетува на утрешен ден,
потсетува на претходната недела.

си џвакам на срцето
го полнам со дим да го замолчам
и туку ќе ме погледнете
низ викендашката магла
и јас повторно дигам раце во воздух.

да му се предадам чекам,
да ме отпоздрави друго утро
и повторно во друг стан,
да не ме поземат за подолго, ужас.