јас сум во мечтата на полно млади момчиња,
во сенката на смртта спијам, и по полноќ не дишам.


ме препознаваат во смрзнатиот поглед на мачките
и месечина што не свети, ами мириса на дрво.


плачат во реките, да заштедат на солза.
за пропуштен секс, за девојка без тело,
додека вечерта не се опила од нив самите.


предам додека ме гали. се лизга по мене,
ние двајца водопади, невидливи пред камењата.