И која е таа сила што може едно просто име
да го направи звукот на истото, толку посебно?
А и повеќе не чинам онолку колку порано,
и смисла нема она моето баш кога
зборовите не наоѓаат заеднички интерес
во непосредна близина.


Јас сум ти. Кога сакам. Кога јадам и пијам.
И возбуда главно ме храни.
Јас леб напечен, тој со корка се храни.